Bouwput schitterde in Requiem van Colin Benders

Het was een surrealistisch gezicht, afgelopen zaterdag: 400 mensen met bouwhelmen op en een roos in de hand, te midden van de indrukwekkende ruïne van het voormalige Rotterdamse Stadskantoor. In de halfgesloopte rechtervleugel strijkers, en tussen de afbraakresten van de linkervleugel de blazers. Een balletdanseres op spitzen. Een piepjonge sopraan. Een voorganger. Drie piano’s. Een graafmachine. Heel veel rozen. Dit waren de ingrediënten van Kytopia wat Motel Mozaique samen met Parfum de BoemBoem presenteerde. Met een Requiem nam Colin ‘Kyteman’ Benders afscheid van een oude vriend: de piano. Het publiek nam bovendien afscheid van het oude Stadskantoor.
 
Klapstuk van de voorstelling was het moment waarop de graafmachine in werking trad, de oudste van de drie piano’s hoog de lucht in tilde, tijdens het laatste muziekstuk boven de bouwput liet bungelen en daarna losliet. De piano stortte naar beneden en werd kort daarop bedolven onder rozen. Het publiek werd uitgenodigd naar voren te komen en in stilte een roos te komen leggen. Daarna was er koffie en cake. Aan het concert ging een route van Parfum de BoemBoem vooraf, waarin ingezoomd werd op het heden, verleden en de toekomst van het gebied rondom het Stadskantoor. 

(photocredits: Ruben Hamelink)